//PHOXX EN HET ROTTERDAMSE FILMKLIMAAT

John-Phoxx-Groot

PHOXX EN HET ROTTERDAMSE FILMKLIMAAT

Van Rotterdam een grote studio maken, dat was wat John Groot (alias PHOXX) graag wilde. Hij was fotograaf en locatiescout voor vele commercials, videoclips en andere opnames die Rotterdam als decor hadden. Bij de opening van de tentoonstelling in de DIG IT UP Gallery vertelde Saskia Kagchèl (filmcommissioner van de gemeente Rotterdam) over de invloed die Groot heeft gehad op het filmklimaat in Rotterdam: “Nog steeds benaderen mensen mij over locaties die ze gezien hebben in de Fiat Punto-commercial.”

Door Saskia Kagchèl

Sinds in 1996 de speelfilm ‘Who am I’ van Jackie Chan in Rotterdam neerstreek, is deze stad in de ban van film. Kort nadat het filmcircus vertrokken was, besloot Rotterdam een Film Commissioner aan te stellen die zich richtte op het faciliteren van filmproducties. Om (internationale) producties aan te trekken werd er ook een financiële prikkel geboden in de vorm van een achtergestelde lening. Deze werd verstrekt door het Rotterdams Fonds voor de Film. Toenmalig directeur Jacques van Heijningen koos ervoor om zowel de rol van Film Commissioner als directeur van het Rotterdams Fonds voor de Film (later Rotterdam Media Fonds) te combineren. Zo kon het een loket zijn voor producties die in Rotterdam wilden draaien.

Mandy Pieper, Martin Bouman, Nancy Wennekers
2003 Veerplein belga films

Voorwaarde voor het verstrekken van de lening was dat men én in Rotterdam moest draaien én het geld in Rotterdam -aan Rotterdammers- zou besteden. Dit gaf de reeds bestaande AV-sector direct een impuls: er kwam meer crew bij, producenten kwamen naar Rotterdam en de stad was steeds vaker in beeld. Dit had ook direct gevolg voor de commerciëlere producties. Niet alleen wilden mensen in Rotterdam draaien vanwege de dynamiek en de ruigheid van de stad, maar ook omdat er de mentaliteit heerste dat op filmgebied alles mogelijk was. 

Phoxx was vanaf het begin betrokken bij de AV-sector. Als fotograaf had hij zelf al de nodige ervaring opgedaan. Bovendien gaf het hem de blik die nodig was om de, vaak cryptische, wensen van de regisseur direct om te zetten in beeld en dus in locaties. Phoxx was nauw betrokken bij de oprichting van de Rotterdam Film Commission. Hij deelde zijn kennis om de juiste contacten binnen de stad te leggen. Ook voorzag hij het Film Protocol van input om het toch vooral werkbaar te houden. 

Doordat Rotterdam als filmstad aan populariteit won, nam ook het aantal commercials toe. Phoxx schoof steeds meer op van locatiescout en locatiemanager naar line-producer; een one-stop-shop waar producties terecht konden. Vooral voor commercials, waarbij de tijdsdruk groot is en de budgetten ruim waren, bleek dit een gouden greep. Daarnaast had hij ook het vermogen om de juiste mensen aan zich te binden. Phoxx draaide wekelijks commercials door heel de stad. Ook internationale autocommercials wisten de stad steeds beter te vinden. De reputatie van Phoxx, de hoogbouw en de skyline deden de rest.

Commercials werden meer en meer een pijler in het Rotterdamse AV-klimaat. De draaidagen betaalden goed en er was door alle seizoenen heen continuïteit op het gebied van werk. Bovendien waren de klussen vaak leuk en uitdagend. Phoxx wist op de set altijd een huiskamer gevoel te creëren. Door vaste cateraars, set support en verkeersregelaars voelde iedere productie zich thuis in Rotterdam. Phoxx kenden de stad op zijn duimpje en wist als geen ander de veelzijdigheid van de stad te tonen.

Het wegvallen van Phoxx was een strop voor de Rotterdamse AV-sector. Niet alleen vanwege zijn innemende persoonlijkheid: het betekende ook financieel voor veel mensen een stap terug. De Amsterdamse commercial producenten bleken voor een aanzienlijk deel vooral voor Phoxx naar Rotterdam te komen. Daarbij ging het economisch slechter, waardoor er sowieso veel minder commercials werden gedraaid. Daarbij kwam nog de teloorgang van het Rotterdams Media Fonds. Zo was de droom van Hollywood aan de Maas zo goed als voorbij.

Na de kaalslag in de AV-sector gloeit er echter weer hoop aan de horizon. De Rotterdam Film Commission heeft de bezuinigingen overleefd. Als onderdeel van Rotterdam Festival is er een nieuwe koers uitgezet. De visie van Phoxx is springlevend: “Rotterdam is een grote openluchtstudio. Ik wil dat zo graag laten zien.” De Rotterdam Film Commission zet vol in op services, want dat is de kracht van Rotterdam: samenwerken, schakelen en snelheid. In combinatie met de nieuwe architectuur, de havens en de hoogbouw, zorgt dat voor een opleving in het aantal draaidagen. Iedereen die wil filmen is van harte welkom. Maar het hart gaat pas echt sneller kloppen van commercials. Met name als het gaat om de internationale autovariant. Niets past zo goed bij de stad en brengt de dynamiek zo mooi in beeld als wagens die door de straten van Rotterdam zoeven. Daarbij leveren internationale commercials Rotterdam ook nog wat op: Rotterdamse crew staat op de set, er wordt gegeten en geslapen in Rotterdam, en we zijn als stad in beeld waardoor we ons actief met A-merken verbinden.

Nog steeds benaderen mensen mij over locaties die ze gezien hebben in de Fiat Punto-commercial. Phoxx heeft hiermee Rotterdam echt internationaal op de kaart gezet.

Deze tekst werd op 12 maart 2017 door Saskia Kagchèl (filmcommissioner van de gemeente Rotterdamuitgesproken bij de opening van de tentoonstelling over John Groot in de DIG IT UP Gallery.

2020-10-12T09:27:53+00:00maart 16th, 2017|phoxx|

One Comment

  1. Walter Birkhoff maart 24, 2017 at 6:38 pm - Reply

    Een mooi ode aan Phoxx!

    Maar met dat er hoop is voor Rotterdamse crew ben ik het niet eens.

Leave A Comment