Ik ben pas 60 geworden en in de jaren 80 was ik ergens in de 20. Had pas een eigen huis en een baan in de zorg. Deze baan heb ik nog steeds. 

Ik weet nog goed, dat mijn moeder meeging naar BlueTiek-in kledingwinkel in Spijkenisse. Dat was dichterbij, omdat ik in Hoogvliet woon. Dan was ik enthousiast aan het shoppen en niks vond ze mooi, véél te strakke jeans. Dee ene verkoper tilde mij op en de tweede verkoper trok mijn broek om hoog. Ik de grootste lol want bij iedere broek die ik daarna niet aan kreeg, kwamen die twee jongens weer opdraven. Mijn moeder wist niet hoe ze het had. En dan die keiharde muziek, die ik helemaal geweldig vond, ging ze vragen of het niet zachter kon of andere muziek uit haar tijd🙈. Nee dus, dat feest ging niet door. Ik schaamde mij kapot. Maar goed, toen waren de Hawaï shirts helemaal in omdat je toen Miami Vice op tv had. Dus ik moest ook zo’n shirt hebben. Daar kon ze mee leven, mijn moeder. En ik wilde knalrode suède laarzen die leken alsof ze afzakten en een behoorlijke hak. Schitterend vond ik ze. Moeders vond de hele outfit maar niks.  

Ja, ik ging ook naar de binnenstad want daar zat ie ook. En van mijn spaargeld kocht ik regelmatig kleding bij hun. Anders kwam je de discotheek niet in. Ik weet nog dat de “uitsmijter” mijn merkjes moest zien van mijn bloes en en broeken. En een pasje had ik ook van de discotheek. Goh, dat waren letterlijk en figuurlijk fantastische jaren. Ik vond het heel jammer dat de BlueTiek-in winkels gingen sluiten, vanaf toen moest ik duurdere kledingmerken kopen om de discotheek in te mogen kunnen. Dat was mij te prijzig en dit betekende einde discotheek BlueTiek-in voor mij.  

Ieder weekend was ik daar te vinden met mijn vriendin. Vriendjes opgeduikeld daar. Maar nadat er een steekpartij had plaatsgevonden, stopte het daar voor mij. 

De jaren die daarop volgden, waren andere discotheken o.a. De Ramblas en we gingen ook vaak over de grens naar Duitsland en België.  

BlueTiek-in was een machtige tijd. Veel gedanst en gedronken, anders hoorde je er niet bij. 

En de winkel met de 2 jongens die mij in strakke jeans hezen, dat waren geweldige herinneringen met mijn moeder die het maar niets vond maar toch trouw meeging. 

Ik heb het artikel aan mijn dochter gestuurd. Zij is nu 23 en studeert in leiden en woont daar ook. Zij is het tegenovergestelde van mij toen ik haar leeftijd had. Maar wel leuk om te zien, waar haar moeder vroeger ging stappen.