Het geheime recept van John’s popfotografie kan hier wel worden verklapt: Tri-X (een 400 ASA Zwart-Wit film) belichten als 1600 ASA, dan ontwikkelen op 24-27 ˚C. met 20ml Kodak HC 110 (dubbele hoeveelheid) en dat voor 7.15’ minuten, met éénmaal kiepen per halve minuut. In zijn eigen woorden: “ontwikkelen in ochtendurine.” Resultaat: Een prachtige korrel, diepzwart met weinig doortekening, en een supercontrast. Fotograferen zonder flits is met deze methode ‘probleemloos’. Zijn fotografie is daarmee zeer herkenbaar, maar de contrasten zo keihard, dat een iets te zwart of te licht negatief, in de ogen van andere fotografen vrijwel per definitie op grenzen stuit. Maar dit was zijn stijl, en daar ging hij voor. Hoewel snel zou blijken dat hij daar helemaal geen tijd voor had.
Leave A Comment